ผู้แปล: xiiannie
บรรณาธิการ: adeadaxe
Lu Mingshu นอนอยู่บนเตียงนอนไม่หลับจนกระทั่งดึกดื่น
แสงจันทร์ข้างนอกส่องประกายเจิดจ้า และมีประกายแสงส่องผ่านช่องเล็กๆ ที่ส่องผ่านหน้าต่างเข้ามาโดยบังเอิญ
เธอคิดซ้ำ ๆ ว่าจะทำอย่างไร ข้อดีของการอยู่ที่นี่คือเธอจะไม่ถูกรบกวน ส่วนข้อเสียคือการมีมาสเตอร์ก็ไม่ต่างอะไรกับการไม่มีมาสเตอร์ เธอสามารถฝึกศิลปะการต่อสู้ได้ถ้าเธอไปที่สภาล่าง แต่เธอจะไม่มีใครดูแลเธอ
ดูเหมือนว่าไม่มีทางเลือกอื่น ถ้าเธอต้องการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ เธอต้องไปที่สภาล่างเท่านั้น แต่เธอกลัวว่าเธอจะเลือกผิด
ขณะที่เธอหลงอยู่ในห้วงความคิด เธอก็ผล็อยหลับไป
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน เธอลุกขึ้นนั่งอย่างไม่ใส่ใจ
ในห้องมืดสลัว แต่ข้างนอกสว่างเป็นพิเศษ
Lu Mingshu ออกจากเตียงและเปิดประตู
ถ้ำที่เคยมืดมิดตอนนี้กลับเต็มไปด้วยแสงสว่าง
เธอถูกดึงดูดด้วยแสงนั้น ก้าวเดินไปหามันทีละก้าว
เดินลึกลงไปโดยไม่รู้ตัว
ในถ้ำมีทางเดินหินตัดกันหนาแน่นเหมือนใยแมงมุม แต่ดูเหมือนเธอมีเป้าหมาย เดินไปข้างหน้าโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย
เดินผ่านทางเดินหิน ผ่านโถงหินมากมาย ในที่สุดเธอก็หยุดอยู่ที่โพรงกลางภูเขา
โพรงภูเขาที่ว่างเปล่านั้นกว้างกว่าลานกว้างที่ใหญ่ที่สุดของวังเก้าหยก ปราศจากเครื่องตกแต่งใดๆ ในบริเวณโดยรอบ ไม่มีอะไรนอกจากโครงกระดูกนั่งอยู่บนแท่นหินกลางพื้นที่นี้
โครงกระดูกนี้นั่งขัดสมาธิอยู่บนแท่นหิน มันเปลือยเปล่าโดยไม่ได้สวมอะไร และมือก็ประสานกันเหนือวัตถุที่ส่องแสงจางๆ
Lu Mingshu ยื่นมือของเธอออกมา และวัตถุนั้นก็เริ่มลอยอยู่ตรงหน้าเธอ
วัตถุนี้มีสี่ด้านโดยมีทั้งหมดหกด้าน เป็นลูกบาศก์ที่มีขอบและมุมที่แตกต่างกัน สิ่งที่โดดเด่นที่สุดคือมันถูกสร้างขึ้นจากบล็อกรูปทรงสี่เหลี่ยมขนาดเล็กที่เหมือนกันจำนวนมาก ด้วยเก้าในแต่ละแถวและเก้าในแต่ละคอลัมน์ ผลรวม 9 × 9 เท่ากับ 81 บล็อกสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ในแต่ละด้าน ลูกบาศก์ขนาดเล็กแต่ละก้อนถูกแกะสลักด้วยลวดลายที่รวบรัด มีการวาดภาพภูเขาและทะเลสาบในรูปแบบเหล่านี้ เช่นเดียวกับสัตว์และพืชและรูปภาพที่มีความหมายคลุมเครือ รูปแบบเต็มไปด้วยสี และเมื่อ Lu Mingshu นับ มีทั้งหมดหกสีซึ่งประกอบด้วยสีต่อไปนี้: แดง เหลือง น้ำเงิน เขียว ดำ และขาว
เมื่อเธอเอื้อมมือไปแตะเบา ๆ เธอก็ตระหนักว่าก้อนเล็ก ๆ เหล่านี้สามารถบิดได้ ด้านที่ประกอบด้วยลูกบาศก์ 81 ลูกบาศก์ ไม่ว่าจะเป็นแนวนอนหรือแนวตั้ง ชั้นนอกหรือตรงกลางสามารถบิดได้ ทุกการบิด การผสมสีของลูกบาศก์ขนาดเล็กในแต่ละด้านจะเปลี่ยนไป
ตอนนี้เมื่อผสมสีเหล่านี้แล้ว ลูกบาศก์ก็ดูไม่เป็นระเบียบเป็นพิเศษ
ขณะที่เธอตรวจสอบความคิดก็แวบผ่านจิตใจของ Lu Mingshu หกด้าน หกสี เป็นไปได้ไหมที่จะเปลี่ยนแต่ละด้านเป็นสีเดียว
และนั่นคือสิ่งที่เธอทำ อย่างไรก็ตาม ด้วยลูกบาศก์ 81 ลูกบาศก์ในแต่ละด้านและการเปลี่ยนโซ่แต่ละครั้งที่เธอบิดแถวหรือคอลัมน์หนึ่งแถว ใคร ๆ ก็จินตนาการถึงความยากลำบากในการทำให้แต่ละด้านกลับมาเป็นสีเดียวกันได้!
เลี้ยวไม่ระวังสักสองสามครั้งและสีก็เปลี่ยนไปมากขึ้น
Lu Mingshu หยุดการเคลื่อนไหวของเธอ สังเกตอย่างระมัดระวัง
ถ้าหันด้านนี้ ลูกบาศก์สองลูกจะรวมเป็นหนึ่ง แต่อีกด้านของลูกบาศก์จะสูญเสียความสอดคล้องกันของสี มันจะเป็นสีอื่นถ้าฉันหมุนอีกครั้ง… เธอคิดทีละขั้น ขบวนความคิดของเธอขยายออกไปในทิศทางเดียวกัน
เวลาผ่านไปนานพอสมควร แต่ Lu Mingshu ก็ไม่ได้ตระหนักถึงมันเลย เธอไม่รู้จักความหิวหรือความกระหาย เธอมุ่งความสนใจไปที่ลูกบาศก์ไม้นี้
ไม่ มีมากเกินไป...
ใช่แล้ว มันสามารถแบ่งออกเป็นหลายด้านก่อนที่จะรวมเป็นหนึ่งได้ แปดลูกบาศก์สามารถมองเห็นได้ชัดเจนในสามด้าน ง่ายต่อการแบ่ง นอกจากนี้ อีกสองด้าน…
ความคิดของเธอค่อย ๆ ชัดเจนขึ้น
ในบ้านหินที่อยู่ใกล้เคียง Liu Jizhen ก็ตื่นขึ้นกลางดึก
แม้ว่าเส้นลมปราณของเขาจะแตกสลายและเขาก็เป็นเพียงคนพิการ การฝึกฝนอย่างขยันขันแข็งในช่วงปีแรก ๆ ของเขาทำให้เขามีสัญชาตญาณที่เชี่ยวชาญ
เขาไม่รู้ว่าสัญชาตญาณของเขามาจากไหน Liu Jizhen ออกจากเตียงและสวมเสื้อผ้าอีกชั้น
เมื่อเปิดประตูบ้านหิน เขาก็พบกับความสว่างที่ผิดปกติในถ้ำในวันนี้ แสงจันทร์วันเพ็ญที่ลอดผ่านช่องว่างบนเพดานถ้ำสะท้อนให้เห็นทุกตารางนิ้วของห้องทั้งห้องด้วยแสงพราว
นี่เป็นฉากที่ Liu Jizhen คุ้นเคย
Heavenly Ascension Pavilion นี้ไม่ใช่สถานที่ธรรมดา สร้างโดยผู้ก่อตั้ง Nine Jade Palace ในช่วงปีแรก ๆ ผู้ก่อตั้งคนนั้นเป็นอัจฉริยะอันดับต้น ๆ หนึ่งในห้าของปรมาจารย์ในยุคของเขา และมีชื่อเสียงไปทั่วโลก
โดยไม่ทราบถึงสิ่งที่ยั่วยุผู้ก่อตั้งซองผู้นี้ เขาเพิกเฉยต่อทุกสิ่งในปีต่อมาและรวบรวมกำลังของนิกายเพื่อขุดอุโมงค์ออกจากยอดเขาอันห่างไกลและสร้าง Heavenly Ascension Pavilion เพื่อรวบรวมคอลเลกชันหนังสือทั้งหมดภายใต้สวรรค์ หลังจากนั้นเขาก็เสียชีวิตโดยตรงในท่านั่งที่นี่ ไม่เคยออกจากที่นี่
แม้แต่คนแปลกหน้าก็คือเขาทิ้งคำสั่งไว้เบื้องหลัง ที่จะไม่เคลื่อนศพหรือฝังศพและปิดสถานที่ที่เขาแสวงหาความรู้ทุกวันและถือว่าเป็นสุสานของเขา
ด้วยเหตุนี้ คนรุ่นก่อนของนิกายจึงมองว่า Heavenly Ascension Pavilion เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของนิกาย ตำแหน่งผู้นำลานสำหรับพื้นที่นี้จัดขึ้นโดยผู้นำนิกาย ไม่มีใครที่ไม่ต้องการเข้าไปใน Heavenly Ascension Pavilion และตรวจสอบสถานที่ตรัสรู้ของผู้ก่อตั้ง
ในความเห็นของพวกเขา ในฐานะปรมาจารย์รุ่นหนึ่งซึ่งเป็นความสำเร็จสูงสุดของวังเก้าหยก จะต้องมีเหตุผลอย่างแน่นอนว่าทำไมผู้ก่อตั้งซ่งถึงทำเช่นนั้น บางทีอาจมีความลับของศิลปะการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมซ่อนอยู่ใน Heavenly Ascension Pavilion?
น่าเสียดายที่พวกเขาไม่พบความลับรุ่นแล้วรุ่นเล่า ในที่สุดศาลาสวรรค์สวรรค์แห่งนี้ก็กลายเป็นเพียงศาลาเก็บหนังสือ แม้ว่าคอลเลกชันหนังสือจะเต็มไปด้วยหนังสือหายากที่มีค่ามากมาย แต่สิ่งเหล่านี้มีประโยชน์อะไรสำหรับผู้ฝึกวรยุทธ์เช่นพวกเขา? มีเพียงคู่มือลับที่มีประโยชน์ไม่กี่เล่มที่พวกเขานำออกไปแล้ว และสิ่งที่เหลืออยู่ก็คือเศษหนังสือหรือเศษกระดาษที่ระบุว่าไม่มีประโยชน์
เมื่อเวลาผ่านไป นิกายละทิ้ง Heavenly Ascension Pavilion โดยไม่มีแม้แต่ผู้นำลานที่ได้รับมอบหมายให้ดูแล พวกเขาส่งคนไปเฝ้าแทน ท้ายที่สุด ดินแดนแห่งนี้เป็นสถานที่หลับใหลของผู้ก่อตั้งบรรพบุรุษ – อย่างน้อยก็ต้องมีคนเฝ้าสุสานใช่ไหม?
ก่อนที่เส้นเมอริเดียนของเขาจะถูกตัดขาด และเนื่องจาก Liu Jizhen ไม่ต้องการสืบทอดตำแหน่งผู้นำนิกาย ผู้อาวุโสในนิกายจึงตั้งใจให้เขาเป็นผู้นำลานของ Quintessence Courtyard Quintessence Courtyard เป็นเหมือนศาลที่ควบคุมการให้รางวัลและการลงโทษ แม้ว่าจะไม่เครียดและเกียจคร้าน แต่ก็เป็นตำแหน่งสำคัญระดับหนึ่งในนิกาย หลังจากที่เส้นเมอริเดียนของเขาพิการ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับเขาที่จะรับตำแหน่งนี้ แต่มันไม่ดีสำหรับชื่อเสียงของพวกเขาหากเขาไม่มีตำแหน่ง ดังนั้นจึงมีใครบางคนได้รับแรงบันดาลใจ มาพร้อมกับ Heavenly Ascension Pavilion ที่จมอยู่ในฝุ่นเพื่อเป็นทางออก
Liu Jizhen เป็นคนที่จริงจังมากและโดยเฉพาะอย่างยิ่งความจริงที่ว่าเส้นเมอริเดียนของเขาถูกตัดขาดทำให้อารมณ์ของเขาผิดปกติมากยิ่งขึ้น เนื่องจากเขาได้รับมอบหมายให้เป็นหัวหน้าลานของ Heavenly Ascension Pavilion เขาจึงได้รับมอบหมายให้ดูแล Heavenly Ascension Pavilion แม้ว่าจะไม่มีอะไรให้เฝ้าก็ตาม
ด้วยการขับไล่ตนเอง ฝ่ายศัตรูไม่สามารถดีใจไปกว่านี้อีกแล้ว ผู้คนที่อยู่ฝ่ายเดียวกับเขาหยุดพยายามเกลี้ยกล่อมเขาหลังจากผ่านไปสองสามครั้งเมื่อพวกเขาเห็นว่าเขาดื้อรั้นเพียงใด ทุกคนมีงานยุ่ง ดังนั้นจึงไม่เลวสำหรับพวกเขาที่จะดูแลเขาตามความสัมพันธ์ในอดีต แต่ Liu Jizhen ที่พิการไม่ต้องการให้พวกเขาใช้เวลากับเขาอีกต่อไป
Liu Jizhen ผลักประตูข้างเคียงและพบว่าศิษย์หนุ่มที่มีชื่อของเขาไม่ได้อยู่ในบ้าน
เขาขมวดคิ้ว
เป็นเวลากลางดึกและเขาได้ปิดประตูหินของถ้ำแล้ว ดังนั้นเธอจึงออกไปไม่ได้
เท่านั้น
เขาค้นหาครั้งหนึ่งในบ้านหินสองแถวทั้งสองด้าน แต่เขาไม่ได้เหลือบเห็นร่างของเธอ
Liu Jizhen ขมวดคิ้วแน่น แต่ทำได้เพียงจ้องมองไปยังส่วนลึกของถ้ำ
Heavenly Ascension Pavilion ถูกสร้างขึ้นอย่างใหญ่โต คล้ายกับพระราชวังใต้ดิน Liu Jizhen ยกคบเพลิงขึ้นตามเส้นทางหลักเพื่อเริ่มค้นหา
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง เขายืนอยู่หน้าหลุมฝังศพ และใบหน้าของเขาก็สลบลงทันที
ประตูสุสานถูกเปิดออก!
ประตูสุสานนี้ยังคงปิดอยู่นับตั้งแต่ผู้ก่อตั้งนิกายเสียชีวิต และแม้แต่ตัวผู้ก่อตั้งเองก็ยังปิดประตูเอง
เขาหายใจเข้าลึก ๆ และก้าวเข้าไปในสุสาน
จากนั้นเขาเห็น Lu Mingshu ทรุดตัวลงข้างแท่นหินซึ่งโครงกระดูกของผู้ก่อตั้งนั่งอยู่ในห้องสุสานที่ว่างเปล่าชั่วนิรันดร์