ผู้แปล: อีฟ
บรรณาธิการ: คารา
เซียว หยวนมู่พยักหน้าเล็กน้อยและพูดว่า “ดีใจที่คุณมาที่นี่ คุณป้าซ่ง”
หลี่เหนียนหนานพยักหน้า “ขอแสดงความยินดีที่ได้พบพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดของคุณ ฉันยังมีความสุขมากที่บริษัทของคุณประสบความสำเร็จอย่างมาก Xuanhe มีความสุขสำหรับคุณเช่นกัน ให้ฉันแสดงความยินดีกับคุณในนามของเขา”
"ขอบคุณ." เสียงของ Xiao Yuanmu อุ่นขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยิน Li Nianan พูดถึง Song Xuanhe “เขาเป็นยังไงบ้าง”
หลี่เหนียนหนานยิ้ม “เขาบอกคุณแล้วไม่ใช่เหรอ? เขาวุ่นวายกับการลาออกจากบริษัท แต่คนอื่นๆ ในครอบครัวไม่เห็นด้วย ดังนั้นพวกเขาจึงทำเหมือนว่าเขาเพิ่งไปพักร้อนมา เด็กคนนั้นยังเด็กอยู่ เขาต้องการออกไปนอกโลกและทำสิ่งต่างๆ เขาทำให้คนรอบข้างกังวล เมื่อคุณอยู่ด้วยกันให้จับตาดูเขา คงจะเจ็บปวดที่ต้องอยู่กับเขา”
Xiao Yuanmu ไม่แสดงสีหน้าของเขา แต่น้ำเสียงของเขาสงบและแน่นอน “ฉันไม่เคยคิดว่ามันน่ารำคาญ”
Li Nianan ตกตะลึงเล็กน้อย จนกระทั่งน้องสาวของเธอที่อยู่ข้างๆ เธอหัวเราะเบา ๆ ว่าเธอกลับมาอยู่กับตัวเอง เธอหัวเราะด้วย "ดีแล้ว."
“อย่างไรก็ตาม…” หลี่ เหนียนหนานเงยหน้าขึ้น รอยยิ้มของเธอจางหายไปขณะที่เธอถามว่า “ทำไมจู่ๆ คุณถึงตัดสินใจมาอเมริกา? คุณสองคนยังอยู่ด้วยกันหรือเปล่า”
การแสดงออกของ Xiao Yuanmu เปลี่ยนไปเล็กน้อย “ซวนเหอพูดอะไร”
"เขา?" หลี่เหนียนหนานส่ายหัว “เขาบอกว่าคุณสองคนเลิกกัน ตอนแรกเราเชื่อเขา แต่แล้ว ฉันก็พบว่าคุณสองคนยังติดต่อกันอยู่ มีบทสัมภาษณ์ของคุณด้วย เกิดอะไรขึ้นระหว่างคุณสองคน?”
เปลือกตาของ Xiao Yuanmu ลดลงเล็กน้อย และเสียงของเขาก็เงียบลง “การตัดสินใจมาอเมริการีบเร่ง เขาโกรธฉันเมื่อฉันบอกเขา นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องการเลิกกัน”
Li Nianan ดูเหมือนว่าในที่สุดเธอก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น “นั่นอธิบายได้ว่าทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปอย่างมาก เกือบจะเหมือนกับว่าเขากลายเป็นคนละคนไปเลย”
เซียว หยวนมู่เงยหน้าขึ้น มีแสงวูบวาบผ่านดวงตาของเขา
เมื่อ Li Nianan เห็นการแสดงออกของ Xiao Yuanmu เธอก็ยิ้ม "ฉันเข้าใจแล้ว. เขาดื้อเหมือนล่อนั่นแหละ เขาปฏิเสธที่จะยอมจำนน เขาคงไม่อยากมาวันนี้เพราะยังยุ่งอยู่กับการฟิตร่างกาย อย่าเก็บมาใส่ใจ”
วันนี้มีหลายสายตาที่เซียวหยวนมู่เพราะเขาเป็นดาราในงานเลี้ยงคืนนี้ บางคนเห็นว่าเขาเปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหันเมื่อเห็นผู้หญิงสองคน พวกเขายังเห็นวิธีที่เขาหยุดสนทนากับพวกเขาในบางครั้ง แขกคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถามคนที่อยู่ข้างๆ เขาว่า “แอนเดอร์สัน คุณรู้ไหมว่าใครอยู่ข้างๆ คุณเสี่ยวน้อย”
“ คุณเซียวหนุ่มคนไหน” แอนเดอร์สันติดตามการจ้องมองของอีกฝ่าย “อ่า ดาราของงานเลี้ยงวันนี้ ฉันรู้จักผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่กับเขา นั่นคือภรรยาของจอร์จ เจมส์”
“ เธอคือคนที่กำลังพูดกับ Young Mr. Xiao อยู่หรือเปล่า”
“ไม่” แอนเดอร์สันสังเกตเหตุการณ์ครู่หนึ่งก่อนที่จะยอมรับด้วยน้ำเสียงที่งุนงง “ฉันจำผู้หญิงที่อยู่ถัดจากคุณนายเจมส์ไม่ได้ เธอไม่คุ้นเคยกับฉันเลย ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อน เธอเป็นใคร?"
คนที่ถามคำถามก็งุนงงเช่นกัน “ฉันไม่เคยเห็นเธอมาก่อนเช่นกัน เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวใหม่หรือไม่”
"เหมือนกับ." แอนเดอร์สันส่ายหัวขณะหัวเราะ “ไม่ใช่แค่ใครก็ตามที่สามารถเข้าร่วมงานเลี้ยงในวันนี้ได้ นอกจากนี้เธอต้องเป็นบุคคลสำคัญที่จะทำให้ Young Mr. Xiao มุ่งหน้าไปหาเธอเป็นการส่วนตัว”
แขกหลายคนกำลังสนทนาในลักษณะเดียวกันทั่วทั้งห้องโถง พวกเขาต่างก็สงสัยว่าคนผู้นี้คือใคร Song Guochao ที่เพิ่งกลับมาหลังจากเตือน Song Guohua ข้างนอก เพิ่งบังเอิญได้ฟังบทสนทนานี้ เขายังไม่มีเวลาแม้แต่จะมีความสุขที่ได้อยู่รายล้อมไปด้วยบุคคลสำคัญของโลกการเงินเหล่านี้
"ขออนุญาต." ซ่งกั๋วเชาฉายแววสุภาพบุรุษและใจดี “ฉันอดไม่ได้ที่จะได้ยินการสนทนาของคุณ ฉันรู้ว่าเธอเป็นใคร”
คนสองคนที่อยู่ระหว่างการสนทนาหันไปมองซ่งกัวเฉา เป็นอีกครั้งที่พวกเขาจำพระองค์ไม่ได้ พวกเขาสบตากัน ชายผมบลอนด์รูปร่างผอมสูงถามขึ้น “คุณรู้ไหมว่าเธอเป็นใคร”
"ใช่." Song Guochao เข้าใกล้คนทั้งสองครึ่งก้าว "ขออนุญาตแนะนำตัวเอง. ฉันชื่อซ่งกั๋วเชา ฉันเป็นหนึ่งในรองประธานของ Song Group ของจีน ผู้หญิงที่กำลังพูดกับ Young Mr. Xiao คือภรรยาของฉัน”
กลุ่มเพลงของจีน?
พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อบริษัทนี้มาก่อน อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขานึกถึงการสัมภาษณ์ของเซียว หยวนมู่ การคาดเดาจางๆ ก็ผุดขึ้นมาในหัวของพวกเขา
ชายชาวคอเคเชียนสูงและผอมที่พูดยิ้มจาง ๆ "นาย. เพลง ฉันชื่อแอนเดอร์สัน ยินดีที่ได้รู้จัก”
ชายชาวเอเชียที่อยู่ข้างๆ เขาก็แนะนำตัวเองเช่นกัน “ฉันฮัน ยินดีที่ได้รู้จัก."
“ความสุขเป็นของฉัน คุณแอนเดอร์สัน คุณฮัน” ความภาคภูมิใจเกิดขึ้นในใจของ Song Guochao เมื่อสามารถทำความคุ้นเคยกับบุคคลในตำนานเหล่านี้ซึ่งเขาเคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อน ถึงกระนั้น เขาก็พยายามอย่างดีที่สุดเพื่อรักษารอยยิ้มที่สงบเสงี่ยมและสงวนไว้
ฮันยิ้มตอบเขา “ Young Mr. Xiao ยุ่งตั้งแต่เริ่มงานเลี้ยง เรายังไม่มีโอกาสได้คุยกับเขาเลย ถ้าไม่รังเกียจ คุณยินดีแนะนำเราให้เขารู้จักไหม”
รอยยิ้มบนใบหน้าของ Song Guochao แข็งทื่อ เขาหันไปมองหลี่ เหนียนหนานที่แสยะยิ้ม และคิดว่าแม้ว่าจะมีเรื่องที่ไม่พึงประสงค์เกิดขึ้นระหว่างพวกเขาในอดีต เซียว หยวนมู่ก็คงไม่ทำให้เขาอับอายในที่สาธารณะเพราะความรู้สึกที่เขามีต่อซ่ง ซวนเหอ นอกจากนี้ หลี่ เหนียนหนานก็อยู่ด้วย นี่เป็นงานเลี้ยงครั้งแรกของ Xiao Yuanmu นับตั้งแต่กลับมาที่ตระกูล Xiao เขาคงไม่ทำอะไรให้คนเขานินทาหรอก
เมื่อคำนึงถึงสิ่งนี้แล้ว ซ่งกั๋วเฉาจึงพาชายทั้งสองไปหาเซียว หยวนมู่ด้วยความสบายใจ
“ขออภัยที่ขัดจังหวะ”
Li Nianan ถูกขัดจังหวะกลางประโยคของเธอ การจ้องมองของเธอมองไปที่เซียว หยวนมู่และตกลงไปที่ซ่งกั๋วเชาที่อยู่ข้างหลังเขา เธอขมวดคิ้ว
เซียวหยวนมู่ก็หันกลับมาเช่นกัน สายตาของเขามองไปที่ซ่งกั๋วเฉาและคนสองคนที่อยู่ข้างหลังเขา เขาพยักหน้า. "นาย. ซง มิสเตอร์ฮัน มิสเตอร์แอนเดอร์สัน”
Anderson และ Han รู้สึกประหลาดใจที่ Xiao Yuanmu จำพวกเขาได้และรู้จักพวกเขาด้วยชื่อด้วยซ้ำ ฮันถามว่า “คุณรู้จักเราไหม”
"แน่นอน." สีหน้าของเซียว หยวนมู่สงบนิ่ง และเขาก็ไม่ได้ปัดเป่าเรื่องนี้แบบครึ่งๆ กลางๆ “ฉันได้เรียนรู้มากมายจากบทความเกี่ยวกับการปฏิวัติการลงทุนในด้านการเงินของ Mr. Han ฉันยังได้เรียนรู้เกี่ยวกับการเข้าซื้อกิจการในตำนานของ Mr. Anderson ว่ามูลค่าตลาดของเทคโนโลยี MFD ที่คุณซื้อมานั้นเพิ่มขึ้นร้อยเท่าในเวลาเพียงห้าปีได้อย่างไร ศาสตราจารย์ของฉันมักจะพูดถึงคุณทั้งสองว่าเป็นต้นแบบที่ยอดเยี่ยม”
แอนเดอร์สันและฮันสบตากัน พวกเขาสามารถเห็นทั้งความชื่นชมและความกลัวในดวงตาของกันและกัน
สิ่งที่เขากล่าวถึงไม่ใช่สิ่งที่คนนอกจะถือว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขา อย่างไรก็ตาม พวกเขาเป็นสิ่งที่พวกเขาภาคภูมิใจมากที่สุด ประการแรก Xiao Yuanmu สามารถจับคู่ใบหน้าของพวกเขากับชื่อของพวกเขาได้ จากนั้นเขาสามารถยกย่องพวกเขาสำหรับสิ่งที่พวกเขาใส่ใจมากที่สุดด้วยน้ำเสียงปกติ พวกเขาอดไม่ได้ที่จะพัฒนาความปรารถนาดีต่อเขา
Anderson และ Han ต่างก็ถอนหายใจให้กับความทรงจำที่ยอดเยี่ยมของ Xiao Yuanmu และความสามารถในการอ่านใจคนที่โดดเด่น อนาคตของเขาจะสดใสเมื่อพิจารณาจากสถานะที่น่าประทับใจและอายุที่ยังน้อย
พวกเขาทั้งสองคิดว่า แม้ว่าเสี่ยวไป่จงจากตระกูลเซียวจะเป็นชายหนุ่มที่ยอดเยี่ยมเช่นกัน แต่เขาก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับเซียว หยวนมู่ ลูกชายคนโตที่หายสาบสูญไปนาน
“คุณน่าทึ่งมาก” ฮานพูดด้วยความจริงใจ “ฉันสงสัยเกี่ยวกับคุณตั้งแต่ฉันเห็นคุณปรากฏตัวในฟอร์จูน บริษัทของฉันได้ทำการวิจัยแหล่งพลังงานใหม่ๆ ด้วยเช่นกัน แต่ไม่ว่าเราจะวิเคราะห์อย่างไร ผลลัพธ์ก็บ่งชี้เสมอว่าเราจะต้องค้นพบองค์ประกอบใหม่ ทีมวิจัยของฉันบอกฉันว่าแทบจะไม่มีโอกาสที่องค์ประกอบใหม่นั้นจะปรากฏขึ้นในโลกนี้ และเราไม่สามารถสร้างมันขึ้นมาเทียมด้วยทรัพยากรที่มีอยู่ในปัจจุบันของเรา ฉันไม่เคยคาดหวังว่า RE จะสามารถบรรลุสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้ ฉันอยากพบคุณตั้งแต่นั้นมา ตอนนี้ฉันได้เห็นคุณแล้ว ฉันเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณถึงทำได้”
แอนเดอร์สันยิ้มและเสริมว่า “ฮันพูดถูก ฉันยังเคยสงสัยเกี่ยวกับคุณ นั่นเป็นเหตุผลที่เมื่อคุณซองบอกว่าเขารู้จักคุณ ฉันจึงขอให้เขาแนะนำเราให้คุณรู้จัก ฉันหวังว่าเราจะไม่ขัดจังหวะอะไร”
Xiao Yuanmu กล่าวว่า "ไม่แน่นอน เราเพิ่งจบ ฉันต้องไปหาแม่เดี๋ยวนี้ ฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พูดคุยกับคุณแอนเดอร์สันและคุณฮัน”
เมื่อซ่งกั๋วเชาเห็นว่าเซียวหยวนมู่ไม่สนใจเขาตลอดเวลา เขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดแทรกขึ้นมา: “หยวนมู่ ลุงและป้าต่างรู้สึกขอบคุณมากสำหรับคำเชิญของคุณ ยินดีด้วยที่ได้พบครอบครัวของคุณ”
เซียวหยวนหมู่หยุดชั่วคราว สายตาของเขาจับจ้องไปที่ใบหน้ายิ้มแย้มของซ่งกั๋วเฉา น้ำเสียงของเขาเย็นชา “ขอบคุณ คุณซอง”
เมื่อซ่งกั๋วเชาเห็นว่าเซียวหยวนมู่ไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาอย่างแตกต่าง เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งใจ รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาเริ่มผ่อนคลาย “ฉันอยากคุยกับคุณมาตลอด ถ้าว่างก็มาคุยกับป้าและตัวฉัน เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการเป็นหุ้นส่วนระหว่างบริษัทของเราได้”
ในขณะที่เขาพูด เขาก็ยื่นมือออกมา อยากจะตบไหล่เซียว หยวนมู่อย่างสนิทสนม
Xiao Yuanmu หลบเลี่ยงการสัมผัสของเขา ดวงตาสีดำสนิทของเขาจับจ้องไปที่ซ่งกั๋วเชา ไม่มีอารมณ์ในดวงตาของเขา แต่มีเสียงเย็นชาเล็กน้อย "นาย. เพลง ฉันจำไม่ได้ว่าเคยพูดถึงการเป็นพันธมิตรกับ Song Group”
รอยยิ้มของ Song Guochao แข็งทื่อ แอนเดอร์สันและฮันสบตากัน และสีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย มีเพียงนางเจมส์ที่ขมวดคิ้วด้วยความสับสน เธอมองไปที่ Li Nianan ด้วยความกังวล แต่ Li Nianan บีบมือของเธอเพื่อความมั่นใจเท่านั้น จากนั้นเธอก็เหลือบมองซ่งกั๋วเฉา รอยยิ้มเงียบ ๆ บนริมฝีปากของเธอ
จู่ๆ ทุกอย่างก็เงียบลง Song Guochao รู้สึกเหมือนทุกคนจ้องมองมาที่เขา เขารู้สึกเหมือนทุกคนต้องหัวเราะเยาะเขา เยาะเย้ยเขาที่พยายามใช้ตระกูลเซียวปีนขึ้นบันไดทางสังคม แต่เขารู้ว่าเขาปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้ มิฉะนั้นเขาจะกลายเป็นตัวตลกในแวดวงเหล่านี้ เขาจะสูญเสียศักดิ์ศรีทั้งหมด
“ฮ่าฮ่าฮ่า” ซ่งกั๋วเฉาหัวเราะแห้งๆ “ลุงแค่ล้อเล่นกับคุณ ไม่จำเป็นต้องพูดถึงเรื่องนั้นในวันนี้ เราสามารถพูดคุยเกี่ยวกับการทำงานร่วมกันอีกครั้ง”
เซียวหยวนหมู่หันมองซ่งกั๋วเชาในสายตา "นาย. Song หาก Song Group ต้องการเป็นพันธมิตรกับ RE หรือ Xiao Group คุณอาจยื่นข้อเสนอตามระเบียบมาตรฐาน นี่คือนามบัตรของผู้ช่วยของฉัน หากข้อเสนอผ่าน เขาจะติดต่อคุณ ถึงตอนนั้นค่อยคุยกันก็ได้”
“คุณป้า คุณนายเจมส์ คุณแอนเดอร์สัน คุณฮัน ฉันจะลาแล้ว”
Anderson และ Han สบตากันอีกครั้งเมื่อได้ยินความแตกต่างที่ชัดเจนระหว่างวิธีที่ Xiao Yuanmu พูดกับคนที่เขาสนิทกับคนที่เขาไม่คุ้นเคย จากนั้นพวกเขามองไปที่ซ่งกั๋วเฉา รอยยิ้มในดวงตาของพวกเขาจางหายไป
อีฟ: เอาเพลงพ่อห่วยๆนั่นไป
Kara: หึ ใช่ อ่านแล้วร้องไห้ ซ่งกั๋วเฉา เจ้าสกปรกของ— 凸ಠ益ಠ)凸
xiin: เผื่อว่าพวกคุณพลาดบทที่แล้วไป ลิเลียนอธิบายชื่อบท:
เป็นการอ้างอิงถึงเพลงกล่อมเด็ก/เพลงจีน:
หา หา หาเพื่อน
หาเพื่อนที่ดี
ทำความเคารพ จับมือ
พยักหน้ายิ้ม
คุณคือเพื่อนที่ดีของฉัน
มองหาเพื่อน/
พบมิตรที่ดี/
ขอคารวะ จับมือ/
หัวเราะอย่างมีความสุข ผงกหัว/
คุณคือเพื่อนที่ดีของฉัน
รุ่นที่ฉันรู้คือสี่บรรทัด (บรรทัดที่ 1, 2, 3, 5) แทนที่จะเป็นห้าบรรทัด
ผู้เขียนเพียงทำตามรูปแบบตัวอักษร 5 บรรทัด x 7 ตั้งแต่บทแรกจนถึงบทสุดท้ายของนวนิยายเรื่องนี้
ถ้าคุณต้องการ คุณสามารถร้องเพลงชื่อบททั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ!