ผู้แปล: อีฟ
บรรณาธิการ: คารา
หลังจากเดินทางกลับประเทศจีน ซ่งซวนเหอได้เข้าร่วมงานเลี้ยงสองสามงาน เขาได้ร่วมกับ Zhou Nan และ Xiao Shenglin และยังได้ทานอาหารกับ Wei Chen ในเวลาไม่ถึงสัปดาห์ เขาก็ซื้อตั๋วเครื่องบินเพื่อออกจากประเทศจีนแล้ว
Song Xuanhe มักเดินทางอย่างไร้จุดหมายเสมอ หลายครั้งที่เขานึกถึงเมือง เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น เขาจะไม่แม้แต่จะวางแผนการเดินทางของเขาด้วยซ้ำ เขาเพียงแค่ซื้อตั๋วเครื่องบินสำหรับวันถัดไปและออกเดินทาง ครั้งหนึ่ง เพราะความเอาแต่ใจของเขา เขาเคยเสียเวลาถึงห้าวันเพื่อเปลี่ยนเที่ยวบินขณะอยู่บนเส้นทาง เพราะเขาได้เห็นภาพถ่ายทิวทัศน์ของเมืองอื่น
เขาเดินทางจากซีกโลกใต้ไปยังซีกโลกเหนือ จากเอเชียไปยุโรปถึงอเมริกาเหนือ เขาไปกระโดดบันจี้จัมพ์และกระโดดร่มเพื่อแสวงหาความตื่นเต้น ด้วยแรงกระตุ้น เขาจึงหนีไปที่โรงละครเล็กๆ เพื่อเล่นกับมืออาชีพ แม้ว่าเขาจะเรียนการแสดงมาแค่ห้าหรือหกปีเมื่อยังเป็นเด็กก็ตาม เขาเคยหนีไปยังแอมะซอนเพื่อถ่ายภาพเสือดำและมองตากวางมาร์ชวัยเยาว์ในขณะที่สวมเสื้อผ้าที่สกปรก เขายังเคยไปร้านอาหารมิชลินสตาร์ที่ได้รับการจัดอันดับสูงด้วยเสื้อผ้าที่สวยงาม
ในอีกสามเดือนข้างหน้า ซ่งซวนเหอเดินทางอย่างไม่หยุดหย่อน
เมื่อถึงเวลาที่เขาตระหนักว่าเขาไม่ได้ติดต่อใครเลยเป็นเวลานานมาก เขาก็อยู่ใน X Country แล้ว แม้ว่าเขาต้องการติดต่อกับเพื่อนและครอบครัวของเขา เขาก็ทำไม่ได้
【คุณมาทำอะไรที่นี่】ระบบสับสน：【ยังมีเวลาอีกสองเดือนที่เหลือจนกว่าคุณจะต้องกลับบ้าน พี่ชาย คุณไม่ได้วางแผนที่จะใช้ชีวิตในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาภายใต้เสียงปืนใช่ไหม?]
ซ่งซวนเหอผู้ไม่เคยได้ยินระบบเรียกเขาว่า “พี่ชาย” มานาน จู่ๆ ก็รู้สึกถึงเครือญาติระหว่างพวกเขา ครั้งหนึ่ง น้ำเสียงของเขาเป็นมิตร：【ฉันพูดความจริงเมื่อฉันบอกว่าฉันต้องการค้นหาวัสดุและวิธีการย้อมสีที่ไม่เหมือนใคร ฉันไม่ได้โกหกจางเฉา】
【แต่ ที่นี่มันอันตรายจริงๆ นี่คือหนึ่งในประเทศที่อันตรายที่สุดในโลกนี้ 】ระบบพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม： 【คุณรู้ไหมว่ามีคนตายที่นี่วันละกี่คน? เสียชีวิตเฉลี่ยวันละ 67 คน! ใครๆ ก็อยากหนีออกจากที่นี่ คุณเป็นคนเดียวในโลกที่พยายามเข้าไป]
ซ่งซวนเหอเคาะประตูโรงเตี๊ยมแล้วเลิกคิ้ว “นี่คือเขตปลอดภัย ไม่มีอะไรต้องกลัว”
【ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าเขตปลอดภัยในประเทศที่บอบช้ำจากสงคราม】ระบบกล่าวว่า：【ตามที่ฉันรู้มีการดวลปืนที่นี่เมื่อสองวันก่อนเนื่องจากสงครามสนามหญ้า สามคนเสียชีวิตและสิบห้าคนได้รับบาดเจ็บ คุณไม่ปลอดภัยเลย]
ประตูโรงเตี๊ยมเปิดออก Song Xuanhe ยิ้มให้กับบุคคลนั้นและพูดเป็นภาษาอังกฤษ เขาแนะนำตัวเองและบอกคนในนั้นว่าพลเมืองของ X Country ที่เขาพบในการเดินทางของเขาได้แนะนำสถานที่นี้ให้กับเขา
คนที่อยู่อีกฝั่งของประตูเป็นชายวัยกลางคนสวมผ้าคลุมศีรษะ เมื่อเขาได้ยินสิ่งที่ซ่งซวนเหอพูด เขาก็ตกใจ ในตอนแรก เขาสำรวจสภาพแวดล้อมภายนอกอย่างระแวดระวัง เมื่อเขาพบว่าซ่งซวนเหออยู่คนเดียว เขามองไปที่ชายหนุ่มที่ยิ้มแย้ม จากนั้นเขาก็เปิดประตูอีกเล็กน้อย พูดบางอย่างเป็นภาษาท้องถิ่นของเขา และให้ซ่งซวนเหอเข้ามา
ซ่งซวนเหอขอบคุณชายคนนั้นเป็นภาษาท้องถิ่น ระบบกำลังพูดอยู่ในหัวของเขา: 【ฉันขอแนะนำให้คุณกลับบ้าน】
“%^% และ *^*( และ *( และ ……”
ชายคนนั้นพาซ่งซวนเหอไปที่ห้องหนึ่ง เขาพูดเป็นภาษาท้องถิ่นของเขา ซ่งซวนเหอสามารถเข้าใจได้เล็กน้อย แต่ส่วนใหญ่เขางุนงง
เมื่อชายคนนั้นสังเกตว่าซ่งซวนเหอไม่เข้าใจเขา เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและเปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ “คุณมาที่นี่ทำไม? คุณควรรู้ว่าสถานการณ์ที่นี่อันตรายแค่ไหน ถ้าไม่มีอะไรเร่งด่วน ฉันขอแนะนำให้คุณออกไปทันที เจ้าหน้าที่ที่นี่เกลียดชาวต่างชาติมาก คุณเป็นคนเอเชียที่สะดุดตามาก คุณจะถูกค้นพบและจับได้ในเช้าวันพรุ่งนี้”
【พี่ชาย เจ้าควรออกไปจากที่นี่เสียที!】ระบบกล่าวในใจของซ่งซวนเหอ：【คุณสามารถซื้อสีย้อมได้ทุกที่! ข้าพเจ้าได้บอกท่านไว้แล้วว่า กายนี้เป็นกายของท่านแล้ว ถ้าคุณสูญเสียแขนหรือขาไป มันจะไม่มีวันงอกขึ้นมาใหม่เมื่อคุณกลับไปยังโลกของคุณเอง!]
ซ่งซวนเหอยิ้มให้ชายคนนั้น“ ฉันมาหาคุณฮาเชมิ”
ชายคนนั้นตกใจ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ "นาย. Hashemi ออกจากที่นี่กับครอบครัวเมื่อสองวันก่อน”
"เขาไปแล้ว?"
ซ่งซวนเหอตกตะลึง เขาเสี่ยงอันตรายในการเข้าสู่เขตสงครามเพื่อมาที่นี่เพื่อเรียนรู้เทคนิคการย้อมผ้าและทอผ้าในท้องถิ่น เมื่อก่อนเคยเห็นแต่ภาพพรมสวยๆวิจิตรจากตะวันออกกลาง ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ซ่งซวนเหอก็เริ่มมองหาวัสดุที่ใช้ทำพรมเหล่านั้น
สีย้อมและเทคนิคการย้อมที่สวยงามมาจาก X Country X Country ไม่มีอยู่ในโลกดั้งเดิมของซ่งซวนเหอ และมันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงจากประเทศใดๆ จากโลกเดิมของเขา โดยไม่คำนึงว่ามันจะเป็นในแง่ของวัฒนธรรมหรือประวัติศาสตร์ก็ตาม แม้แต่ภาษาท้องถิ่นก็ยังไม่ใช่ภาษาอาหรับมาตรฐาน มันเป็นภาษาท้องถิ่นที่เข้าใจยากมาก ซ่งซวนเหอได้ศึกษาภาษาอาหรับด้วยตัวเขาเองเป็นเวลาสองสามเดือนในขณะที่ทำการค้นคว้า แต่ก็ยังเข้าใจเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
เมื่อเขาไปเยือน R Country เขาโชคดีพอที่จะพบกับพ่อค้าจาก X Country บุคคลนั้นเห็นว่าซ่งซวนเหอกำลังมองหาข้อมูลเกี่ยวกับ X Country พวกเขาสองคนประสบความสำเร็จ และซงซวนเหอได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับ X Country ที่เขาไม่สามารถเรียนรู้ได้จากหนังสือหรืออินเทอร์เน็ต
ขณะนี้ X Country ไม่เสถียรมาก ขณะนี้อยู่ท่ามกลางสงครามกลางเมือง สถานการณ์คล้ายกับประเทศที่บอบช้ำจากสงครามในโลกเดิมของซ่งซวนเหอ อย่างไรก็ตาม มันไม่ได้เป็นอันตรายต่อประเทศอื่นๆ เนื่องจากเป็นสงครามกลางเมืองที่ไม่มีบุคคลภายนอกเข้ามาเกี่ยวข้อง
ย้อนกลับไปในตอนนั้น ซ่งซวนเหอได้ทำการวิจัยเป็นเวลาเกือบครึ่งปีเพื่อให้ได้มาซึ่งสีย้อมเหล่านี้ โดยธรรมชาติแล้วเขาไม่ใช่คนประเภทที่จะยอมแพ้ง่ายๆ จริงๆ แล้ว เขาครุ่นคิดอยู่หลายครั้งว่าเขาควรเสี่ยงหรือไม่ที่จะเดินทางตลอดการเดินทาง ตั้งแต่ที่ราบและป่าที่อันตรายไปจนถึงเมืองที่สงบสุขและหรูหรา
อย่างที่ระบบได้กล่าวไว้ มันไม่คุ้มเลยที่จะไปยังสถานที่อันตรายเพื่อเห็นแก่เทคนิคการย้อมสีที่สามารถพบได้ที่อื่น
เขาไตร่ตรองเรื่องนี้เป็นเวลานานมาก แต่เมื่อไม่กี่วันก่อน ขณะที่เขาจ้องมองหอนาฬิกาสูงซึ่งตีบอกเวลาเที่ยงวันในลานกว้างที่เต็มไปด้วยนกพิราบกระพือปีก จู่ๆ เขาก็อยากจะไปจริงๆ
ด้วยเหตุนี้ เขาได้ติดต่อพ่อค้า X Country ที่เขาพบใน R Country และหาวิธีไปยัง X Country เขายังพบว่าใครเป็นคนทำพรมผืนนั้นที่เขาเห็น และควรไปหาเขาที่ไหน
หลังจากนั้น ซ่งซวนเหอก็เดินออกไป
ตลอดการเดินทาง ระบบพยายามเกลี้ยกล่อมซ่งซวนเหออย่างอดทนถึงอันตราย มันพยายามเกลี้ยกล่อมเขาด้วยอารมณ์และเหตุผล มันยังขุดภาพการดวลปืนที่น่าตกใจระหว่างสองกลุ่มใน X Country เพื่อโน้มน้าวใจเขา ปืนและกระสุนทั้งหมดเป็นของจริงในวิดีโอ มนุษย์ที่ตายไปก็เคยเป็นมนุษย์ที่มีชีวิตจริงๆ หวังว่าซ่งซวนเหอจะหดตัวกลับ
สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือมันจะไม่มีทางหยุดซ่งซวนเหอได้
จู่ๆ ระบบก็ตระหนักว่า แม้ว่ามันจะมีปฏิสัมพันธ์กับซ่งซวนเหอมาเกือบสองปีแล้วและได้รวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับเขาไว้มากมาย แต่ก็ยังไม่เข้าใจเขาจริงๆ ซ่งซวนเหอมักจะใจเย็นและมีเหตุผล ดูเหมือนเขาจะใส่ใจเรื่องความปลอดภัยและสวัสดิภาพของเขามากกว่าที่คนส่วนใหญ่มักใส่ใจ แต่บางครั้งเขาก็ทำอะไรบ้าๆ
ระบบไม่จำเป็นต้องทำการวิเคราะห์ใดๆ เพื่อให้รู้ว่าเรื่องเล็กน้อยนี้ไม่คุ้มที่จะเสี่ยงชีวิต บางครั้งระบบก็สงสัยว่าซ่งซวนเหอไม่สนใจว่าเขาจะอยู่หรือตาย บางทีอีกฝ่ายอาจคิดฆ่าตัวตายด้วยซ้ำ
ทันใดนั้น ระบบก็นึกถึงสิ่งที่ซ่งซวนเหอเคยพูดไว้ครั้งหนึ่ง เขาบอกว่ามีเหตุผลที่เขาต้องกลับไปยังโลกเดิมของเขาในขณะที่เขาไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ในโลกนี้
ในตอนนั้น ระบบคิดว่าซ่งซวนเหอและเซียวหยวนมู่เข้าใจกันดีและเคยตกหลุมรักกัน นั่นไม่เพียงพอที่จะทำให้ซ่งซวนเหออยู่ต่อหรือ?
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าทั้งเซียว หยวนมู่และตัวเขาเองก็ไม่เข้าใจซ่งซวนเหอ เหตุผลที่ซ่งซวนเหอต้องการกลับไปยังโลกเดิมของเขามากอาจเป็นเพราะผู้คนที่เข้าใจเขาอยู่ที่นั่น แม้ว่าคนเหล่านั้นจะไม่มีชีวิตอยู่แล้ว แต่เขาก็ยังต้องการกลับไปยังโลกของเขาเอง
คืนแรกใน X Country ระบบได้ถามคำถามที่ร้อนระอุในใจ：【เหตุผลที่คุณต้องกลับไปยังโลกเดิมของคุณนั้นเกี่ยวข้องกับพ่อแม่ของคุณหรือไม่? 】
ซ่งซวนเหอสงสัยว่าเขาควรอยู่ที่นี่และมองหาคนอื่น ๆ ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในศิลปะเหล่านี้หรือไม่ เมื่อพิจารณาจากข้อเท็จจริงที่ว่าช่างทำพรมที่เขาตามหาได้จากไปแล้ว ทางเลือกอื่นของเขาคือออกเดินทางพรุ่งนี้เช้า
เสียงของระบบทำให้เขาตื่นตระหนกจากความคิดซึ่งทำให้เขาว่างเปล่าไปสองสามวินาที แม้ว่าหลังจากประมวลผลคำถามแล้ว เขาก็ไม่ได้ตอบกลับมาระยะหนึ่งแล้ว
เวลาผ่านไปอย่างช้าๆ ซ่งซวนเหอหลับตาซึ่งไม่มีอารมณ์ใดๆ ระบบรู้ว่าเขาไม่ได้หลับ โดยอาศัยคลื่นสมองของเขา มันคิดว่าเขาไม่ต้องการตอบโต้
ระบบกำลังจะบอกว่าซ่งซวนเหอไม่ต้องตอบคำถามหากเขาไม่ต้องการเมื่อเห็นชายคนนั้นลืมตาขึ้น มีแสงที่งงงวยในดวงตาที่ใสกระจ่างคู่นั้น เป็นประกายภายใต้แสงจันทร์ "ฉันไม่รู้."
ระบบรู้ว่าซ่งซวนเหอกำลังพูดความจริง แต่มันไม่เข้าใจว่าสิ่งนี้หมายความว่าอย่างไร
ดังนั้นจึงถามอย่างตรงไปตรงมา：【คุณไม่รู้ได้อย่างไร? คุณไม่ได้บอกว่าคุณมีเหตุผลที่จะกลับไป?]
ซ่งซวนเหอกระพริบตาแล้วถามว่า “ฉันพูดอย่างนั้นเหรอ”
ระบบมีความแน่นอน：【ใช่】
“ฉันคงมีเหตุผลในตอนนั้น”
ซ่งซวนเหอพลิกตัว จ้องมองสำรวจแสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาจากหน้าต่าง ขณะที่เขาจ้องมองไปยังอาคารโดมที่ดูแปลกตาด้านนอก ใครจะคาดคิดว่าเวลากลางคืนจะดูสงบและปลอดภัยที่นี่? ตรงกันข้าม วันนั้นเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความกลัว
เขาไม่คาดคิดเช่นกัน เขาไม่คาดคิดมาก่อนว่าหลังจากตัดขาดการติดต่อกับทุกคนในชีวิตของเขาเป็นเวลาสามเดือนเพื่อเดินทางคนเดียว เขาพบว่าตัวเองนั่งอยู่ในบาร์ตอนกลางคืนและตระหนักว่าชีวิตที่เหลือของเขาอาจดำเนินไปในลักษณะเดียวกัน ทันใดนั้น เขารู้สึกเศร้าอย่างท่วมท้นเมื่อคิดว่า Li Nianan, Zhou Nan, Xiao Shenglin และ Xiao Yuanmu จะหายไปจากชีวิตของเขา
ความรู้สึกว่างเปล่าอย่างกะทันหันนี้ทำให้เขาต้องการทำบางสิ่ง โดยจิตใต้สำนึก เขาต้องการกดหมายเลขของเซียว หยวนมู่ วินาทีก่อนที่เขาจะกดปุ่มโทรออก ซ่งซวนเหอก็ได้ยินเสียงระฆังหอนาฬิกา
ในขณะนั้น ซ่งซวนเหอได้เดิมพันกับตัวเอง ถ้าเขาสามารถตามหาฮาชิมิและกลับมาจาก X Country ได้อย่างปลอดภัย เขาก็จะอยู่ในโลกนี้ต่อไป ถ้าฮาเชมิไม่อยู่ที่นั่นหรือได้รับบาดเจ็บ เขาก็จะกลับไปยังโลกเดิมของเขา
ระบบถาม：【คุณมีเหตุผลไหม】
ซ่งซวนเหอกล่าวว่า：【ใช่ ฮาชิมิไม่ได้อยู่ที่นี่ ดังนั้นฉันจะเลือกกลับไปยังโลกเดิมของฉัน]
อีฟ: การแจ้งเตือนความกังวลที่เข้ามา ไม่ใช่อารมณ์รุนแรงแต่สะเทือนอารมณ์แน่นอน ฉันเคยอ่านความคิดเห็นจากคนที่อ่าน MTL และไม่เข้าใจว่าทำไม SXH ถึงทำให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายเช่นนี้ นี่คือเหตุผล เขาหลงทาง เขาไม่แน่ใจ เขาสับสน เขาเลือกไม่ถูกระหว่างทุกสิ่งที่เขารู้จักกับความสุขที่อาจเกิดขึ้นในต่างแดน โปรดจำไว้ว่า SXH สูญเสียพ่อแม่ตั้งแต่อายุยังน้อย เขารักและคิดถึงพวกเขามาก แม้จะดูเป็นเด็ก แต่เขาก็ยังรู้สึกสบายใจที่ได้มองท้องฟ้าในโลกเดิมของเขา เพราะพ่อแม่ของเขาอาจจะมองลงมาที่เขา ตรงกันข้าม พ่อแม่ของเขาไม่ได้อยู่ที่นี่ เขาอยากจะปล่อยให้มันเป็นชะตากรรม เพราะนี่คือการตัดสินใจที่เปลี่ยนแปลงชีวิต ซึ่งอาจครอบงำแม้แต่คนที่ดีที่สุดของเรา
คาร่า: ซู๊ดดดด!!!! เขาเป่าลูกรักของฉัน !! ˚‧º·(˚ ˃̣̣̥⌓˂̣̣̥ )‧º·˚ ฉันทั้งชื่นชอบและเกลียดบทที่สะท้อนตัวตนเหล่านี้ สิ่งที่พวกเขาทำล้วนทำให้ฉันเจ็บปวด แต่ฉันก็อดไม่ได้ที่จะขอบคุณวิธีที่ผู้เขียนใช้เวลาในการแยกแยะลักษณะของเด็กผู้ชายของเรา