แปลโดยอีฟ
ขอบคุณ Terin สำหรับ kofi
เมื่อการสนทนาของพวกเขาจบลง งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ
ในฐานะเจ้าภาพ ซ่งซวนเหอไม่สามารถนั่งร่วมกับเว่ยเฉินและโจวหนานได้ เขาต้องไปพบกับซ่งหยานซงก่อน ก่อนที่ซ่งซวนเหอจะเคาะห้องรับรอง มีคนผลักประตูเปิดจากอีกด้านหนึ่ง เมื่อซ่งซวนหลินเห็นซ่งซวนเหอ เขาก็หยุดชั่วขณะก่อนที่จะพูดด้วยเสียงที่เบาลง “พ่ออยู่ข้างใน”
มือของซ่งซวนเหอหยุดกลางอากาศและเลิกคิ้ว ไม่แปลกที่ซ่งกั๋วเชาจะอยู่ข้างใน ต้องมีเหตุผลที่ซ่งซวนหลินบอกเขาล่วงหน้า เขาพยักหน้าเบา ๆ แล้วยื่นหัวเข้าไปมองข้างใน เมื่อพบซ่งหยานซง เขาก็ยิ้ม “คุณปู่ ทุกอย่างพร้อมแล้วที่ชั้นล่าง ฉันมาเพื่อพาคุณลงไป”
ซ่งกั๋วเฉาสะบัดหัวไปมา การแสดงออกที่มืดมนของเขายืนยันการคาดเดาของซ่งซวนเหอ อันที่จริง มีปัญหาเกิดขึ้น
ซ่งหยานซงก็สังเกตเห็นการแสดงออกของซ่งกั๋วเฉาเช่นกัน เขาโบกมือซ่งกั๋วเฉาที่เอื้อมมือไปพยุงเขาออกไปและยืนขึ้น เขาพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น จงระวังการแสดงออกของคุณ อย่าทำให้ครอบครัวซ่งของฉันเป็นเรื่องตลก”
ขณะที่เขากำลังพูดอยู่นั้น เขาก็เดินไปที่ประตู เมื่อเขาเห็นซ่งซวนเหอที่โผล่หัวเข้ามา เขาก็เคาะหัวอีกฝ่ายเบาๆ น้ำเสียงของเขาอ่อนลง "สิ่งที่คุณกำลังมองหาที่? หนีไปเล่นที่ไหนมา”
“เว่ยเชินบอกว่าเขากลัวสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ดังนั้นฉันจึงให้เขาอยู่เป็นเพื่อน” ซ่งซวนเหอยิ้มให้เขา
เมื่อมองไปที่การแสดงออกที่ยิ้มแย้มและร่าเริงของเขา ซ่งหยานซงก็อดไม่ได้ที่จะจ้องมองเขา “ ฉันจะไม่รู้ได้อย่างไรว่าเจ้าหนูจากตระกูล Wei นั้นเป็นอย่างไร”
“คุณปู่” ซ่งซวนหลินพูด “ฉันเป็นคนบอกให้ซวนเหอไปกับเว่ยเชา”
ซ่งหยานซงชำเลืองมองซ่งซวนหลินแล้วพยักหน้า เขายกมือไปทางซ่งซวนเหอและพูดว่า "ช่วยฉันเดินไปด้วย"
ทันใดนั้น หลี่ เหนียนหนาน ซึ่งออกจากวงล้อมของมาดามก็เปิดประตูห้องนั่งเล่นอีกครั้ง เมื่อเธอเห็น Song Guochao รอยยิ้มของเธอจางลงเล็กน้อย แต่เธอยังคงคล้องแขนรอบตัวเขา ซ่งซวนเหอและซ่งซวนหลินเดินขนาบข้างซ่งหยานซง ขณะที่ซ่งกั๋วเฉาและหลี่เหนียนหนานเดินตามหลังพวกเขา ด้วยแขนของพวกเขาที่เชื่อมโยงกับสมาชิกคนอื่นๆ ในครอบครัว พวกเขาสร้างภาพลักษณ์ที่กลมกลืนกันอย่างมาก
ขณะที่สามชั่วอายุคนของซ่งเดินไปที่โต๊ะหลัก แขกทุกคนก็ยืนขึ้นเพื่อแสดงความยินดีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
งานเลี้ยงดำเนินไปตามปกติโดยทุกคนต่างจับกลุ่มและชนแก้วกัน สิ่งเดียวที่ทำให้ทุกคนตกใจคือหลังอาหารเย็น ครอบครัวซ่งประกาศว่ามีการเปลี่ยนแปลงการจัดการหุ้นในกลุ่มซ่ง ซ่งซวนหลินได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นประธาน และหุ้นของหลี่เหนียนหนานและซ่งกั๋วเฉาซึ่งคิดเป็น 20 % ของหุ้นทั้งหมดถูกโอนไปยังซ่งซวนเหอ
เมื่อซ่งหยานสงพูดจบ ทุกคนที่อยู่ด้านล่างเวทีก็เริ่มพูดคุยเรื่องนี้ทันที
การเลื่อนขั้นของซ่งซวนหลินนั้นค่อนข้างละเอียดอ่อน ในขณะที่ซ่งซวนเหอได้ซื้อหุ้นในสัดส่วนที่สูง แขกรับเชิญไม่สามารถบอกได้จริงๆว่าใครคือผู้ที่จะประสบความสำเร็จใน Song Group จากการโพสต์ปัจจุบันของพวกเขา ดูเหมือนว่าซ่งซวนลินจะเป็นผู้ครอบครองกลุ่มซ่งอย่างไม่ต้องสงสัย
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าตำแหน่งประธานจะฟังดูดี แต่เขาก็ยังเป็นเพียงพนักงานของบริษัท หน่วยงานที่มีอำนาจและอิทธิพลที่แท้จริงคือคณะกรรมการบริษัท ซ่งซวนเหอถือหุ้นยี่สิบเปอร์เซ็นต์เอง ในคณะกรรมการบริหาร มีเพียงคุณปู่ของเขา ซ่งหยานสงเท่านั้นที่พูดได้มากกว่าเขา หากใครจะยึดตามนี้ โอกาสที่ซ่งซวนเหอจะสืบทอดกลุ่มซ่งก็เพิ่มขึ้น
ซ่งซวนเหอมีไหวพริบมาก ระหว่างการปิ้งของงานเลี้ยง เขาวิ่งไปที่โต๊ะของโจวหนาน หลังจากได้ยินข่าวตอนนี้ คนอื่น ๆ ที่โต๊ะก็จะมองไปที่ซ่งซวนเหอเป็นครั้งคราว Zhou Nan เบิกตากว้างและมองไปที่ Song Xuanhe อย่างแปลกประหลาด “เป็นไปไม่ได้…ปู่ของคุณไม่ได้วางแผนที่จะมอบ Song Group ให้คุณใช่ไหม”
“พี่ชายของฉันเป็นประธานาธิบดี” ซ่งซวนเหอพูดด้วยน้ำเสียงสบายๆ “ทำไมเขาต้องให้ฉันด้วย”
“เขาเป็นแค่ประธานาธิบดี…” โจวหนานลดเสียงลง “ลืมมันซะ อย่าเพิ่งพูดถึงเรื่องนี้ตอนนี้”
Wei Chen หันศีรษะไปด้านข้างและมองไปที่ Song Guochao ซึ่งมีสีหน้าน่าเกลียดมาก จากนั้นเขาก็ชนแก้วกับซ่งซวนเหอ "ยินดีด้วย."
ซ่งซวนเหอรู้ว่าเว่ยเฉินแสดงความยินดีกับเขาเรื่องอะไร เขายิ้มและกระดกแก้ว
คนอื่น ๆ ที่โต๊ะกำลังดูพวกเขาอยู่ เมื่อพวกเขาไม่ได้ยินว่าพวกเขาต้องการอะไรจากพวกเขาทั้งสามคน พวกเขาก็มองไปทางอื่น อย่างไรก็ตาม หูของพวกเขายังคงถูกทิ่มแทง
โจวหนานหัวเราะเบา ๆ เมื่อเห็นสิ่งนี้ และเขาเปลี่ยนหัวข้อ “ฉันได้ยินมาว่า Film Emperor Xue ไปถ่ายทำที่ต่างประเทศ?”
“ดูเหมือนคุณสนใจ Xue Mian มากใช่ไหม” ซ่งซวนเหอรู้ว่ามีคนจำนวนมากฟังการสนทนาของพวกเขา ดังนั้นเขาจึงมองไปที่ Zhou Nan และเล่นตาม
“ทำไมฉันต้องสนใจเขาด้วย” โจวหนานกลอกตา “ฉันให้ความสนใจเขาในนามของคุณ ใครไม่รู้ว่าเขา…สนใจ ฉันคิดว่านี่เป็นเรื่องแปลก Xue Mian ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรับมือ ฉันเคยเห็นคนมากมายเช่นเขา คนอย่างเขาจะใช้ทุกอย่างที่มีเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ พวกเขาจะไม่ยอมปล่อยจนกว่าจะได้มันมา มันแย่มากที่เขาออกจากประเทศโดยไม่พูดอะไรสักคำ ฉันได้ยินมาว่าเขาจะถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องนั้นเป็นเวลาสองปี”
“มีอะไรแปลกเกี่ยวกับเรื่องนี้?” ซ่งซวนเหอพูดโดยไม่สนใจว่า “เขาเป็นนักแสดง นักแสดงทุกคนต้องการเป็นสากล เห็นได้ชัดว่าเขาไปต่างประเทศเพื่อสิ่งนั้น”
“จจจจจจจจจจจจจจจจ” Zhou Nan ดูเหมือนเขาคิดว่า Song Xuanhe ไม่เข้าใจ เขาอธิบายอย่างระมัดระวังว่า “Xue Mian ไม่ใช่นักแสดงธรรมดา เขาไม่จำเป็นต้องพึ่งพาการแสดงเพื่อหาเงินเช่นกัน คุณไม่เห็นเหรอ เฉียนปิงชอบเขามาก แต่เขาก็ยังไม่กล้าแตะต้องเขา นั่นหมายความว่าเขามีภูมิหลังที่ดี ถ้าเขาต้องการไปต่างประเทศจริง ๆ ครอบครัวของเขาสามารถทำให้เขาได้ ข้อเท็จจริงที่ว่าเขาไปต่างประเทศ—เขารู้สิ่งที่เราไม่รู้อย่างแน่นอน ฉันคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับ Yuanmu ฉันได้ยินมาว่า Yuanmu ลาออกจาก Song Group เขาบอกว่าจะไปไหน?”
ซ่งซวนเหอดูหม่นหมอง ไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็หัวเราะเบาๆ “นั่นคือสิ่งที่มันเป็น”
"มันคืออะไร?" Zhou Nan ถามอย่างสงสัย
“มันเป็นธุระอะไรของคุณหรือเปล่า” ซ่งซวนเหอชำเลืองมองเขา “คุณช่างสงสัยเหลือเกิน อะไรนะ คุณตกหลุมรัก Xue Mian หรือเปล่า”
“ฉันจะตกหลุมรักคุณก่อนที่จะตกหลุมรัก Xue Mian ตกลงไหม” หลังจากที่ Zhou Nan พูดแบบนี้ เขาก็หันไปมองที่หน้าห้องทันที มี schadenfreude ในน้ำเสียงของเขา “คุณพ่อกำลังมา เขาดูไม่มีความสุขเกินไป”
Song Guochao ไม่มีความสุขอย่างมาก ซ่งซวนเหอสังเกตเห็นสิ่งนี้ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องรับรองก่อนหน้านี้ในวันนี้ แต่เมื่อเขารู้เหตุผลว่าทำไมเขาไม่มีความสุขหลังจากถูกพากลับไปที่ห้องรับรอง ซ่งซวนเหอก็มีความสุข
“หน้าตาเจ้าเป็นเช่นไร” เมื่อเห็นซ่งซวนเหอยิ้ม ซ่งกั๋วเชาก็โกรธมาก เขาชี้นิ้วไปใกล้ใบหน้าของอีกฝ่ายจนแทบจะเอาจมูกแหย่ “ดูแฟนคนนั้นของคุณสิ เขากล้าทุบตีลูกพี่ลูกน้องของคุณจริงๆ! เขาโหดเหี้ยมมาก คุณรู้หรือไม่ว่า Jiabao เกือบจะแข็งตายหลังจากที่เขาถูกทิ้งไว้ที่ลานจอดรถ!”
ซ่งซวนเหอไม่รู้เรื่องนั้น ดังนั้นเขาจึงเพียงกระพริบตาอย่างไร้เดียงสา เขาถามด้วยน้ำเสียงจริงใจว่า “เขาตายแล้วหรือ?”
"คุณ!"
ซ่งกัวเฉาพูดว่า 'คุณ' เป็นเวลานาน แต่ไม่สามารถติดตามอะไรได้ นี่ไม่ใช่เวลาหรือสถานที่สำหรับสิ่งนี้ในตอนนี้ แม้จะโกรธก็ต้องระงับโทสะ เขาสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “ปู่ของคุณรู้เรื่องนี้แล้ว เพียงแค่คุณรอดูว่าเขาจัดการกับคุณอย่างไร”
“คุณกล่าวหาฉันแบบนี้ไม่ได้” ซ่งซวนเหอพูดอย่างไร้เดียงสา “ก่อนอื่น วางเฉยว่าซ่งเจียเป่าตัวแข็งตายหรือไม่ คุณมีหลักฐานว่าเซียวหยวนมู่เป็นคนทุบตีเขาหรือเปล่า? มีคนมากมายที่ต้องการเอาชนะเขา คุณจะกล่าวหาเซียว หยวนมู่แบบนี้ไม่ได้ บางทีเขาอาจจะแค่กล่าวหาฉันหรือเซียว หยวนมู่เพียงเพราะว่า ท้ายที่สุดแล้ว Xiao Yuanmu ก็เป็นแฟนของฉัน”
“เราจะหาข้อพิสูจน์ให้แน่ชัด” เดิมทีซ่งกั๋วเฉาต้องการตอบโต้ แต่เขาเปลี่ยนคำพูดเมื่อได้ยินประโยคสุดท้ายของซ่งซวนเหอ “ฉันโทรหาคุณเพื่อบอกคุณว่าครอบครัวจะไม่มีวันอนุมัติให้คุณอยู่กับเซียว หยวนมู่หลังจากเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผู้ชายแบบนั้นไม่คู่ควรที่จะเข้ามาในครอบครัวซ่งของฉัน”
Song Guochao มีท่าทางสูงส่งและเหยียดหยามในขณะที่เขาพูดเช่นนี้ ราวกับว่าแม้แต่การเอ่ยชื่อ Xiao Yuanmu ก็ยังเป็นการดูหมิ่นต่อตระกูลซ่งและตัวเขาเอง น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่ชอบใจในตัวชายหนุ่ม
ซ่งซวนเหออยากจะหัวเราะ ดังนั้นเขาจึง
ก่อนที่ Song Guochao จะพูด Song Xuanhe ก็ยิ้มให้เขา “ในเมื่อมันเป็นแบบนั้น ฉันหวังว่าคุณจะรักษาท่าทางของคุณตลอดไป ถ้าวันหนึ่งคุณเปลี่ยนใจ ผมจะดูถูกคุณ”
Song Guochao ไม่รู้ว่าทำไม Song Xuanhe ถึงหัวเราะ เมื่อเขาได้ยินเช่นนี้ เขาก็เย้ยหยัน “ถ้าคุณไม่ตัดความสัมพันธ์กับครอบครัว คุณจะไม่มีทางควบคุมการแต่งงานของคุณได้ และฉันจะไม่มีวันเปลี่ยนใจ”
ซ่งซวนเหอพยักหน้าอย่างจริงจัง “ฉันหวังว่าคุณจะจำคำพูดที่คุณพูดในวันนี้”
Song Guochao ยิ้มอย่างไม่จริงใจ “แน่นอนว่าฉันจะจำสิ่งที่ฉันพูด สิ่งที่คุณต้องทำตอนนี้คือพาแฟนของคุณไปโรงพยาบาลเพื่อขอโทษและทำเรื่องให้ลุงของคุณ ฉันไม่สนใจว่าแฟนของคุณจะทำอย่างไร เขาสามารถคุกเข่าหรือขอให้ลงโทษก็ได้ คุณต้องได้รับการให้อภัยจากลุงของคุณ มิฉะนั้นอย่าตำหนิฉันที่จับมือฉันทำสิ่งนี้”
“ฉันยังคงยึดมั่นในสิ่งที่ฉันพูด หากคุณต้องการให้เขายอมรับ คุณต้องแสดงหลักฐานก่อน ไม่ว่าจะเป็นพยานหรือหลักฐานทางกายภาพ คุณไม่สามารถเพียงแค่อ้างข้อกล่าวหานี้เหนือคำพูดของซ่งเจียเป่า”
“แค่คุณรอ” Song Guochao มองไปที่ Song Xuanhe อย่างเย็นชาแล้วออกจากห้องรับรอง
ทันทีที่ประตูปิดลง ระบบก็ถาม：【คุณคิดว่าเซียว หยวนมู่เอาชนะซ่ง เจียเป่าได้ไหม】
【แน่นอน】ซ่งซวนเหอไม่ลังเล จากนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมาและกดหมายเลขที่คุ้นเคยนั้น
อย่างรวดเร็ว เสียงของเซียว หยวนมู่ก็เล็ดลอดผ่านอีกด้านหนึ่ง “งานเลี้ยงจบหรือยัง”
ซ่งซวนเหอเลิกคิ้ว เขาไม่ได้ถามว่าเซียว หยวนมู่รู้เรื่องงานเลี้ยงนี้ได้อย่างไร เขาตรงไปที่ประเด็นแทน “ คุณเอาชนะซงเจียเป่าหรือเปล่า”
"ใช่." เขายอมรับอย่างตรงไปตรงมาโดยไม่ลังเลใดๆ
“คุณทิ้งหลักฐานอะไรไว้หรือเปล่า” ซ่งซวนเหอเดินไปที่โซฟา “ฉันได้ยินมาว่าคุณทิ้งเขาไว้ที่ลานจอดรถ กล้องที่จอดรถจะเป็นปัญหาหรือไม่”
Xiao Yuanmu เงียบไปครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หัวเราะ “เป็นห่วงฉันเหรอ”
“ไม่ใช่แค่เรื่องของคุณ ฉันก็เป็นห่วงตัวเองเหมือนกัน” Song Xuanhe กล่าว “Song Guochao ต้องการให้ฉันพาคุณไปหาครอบครัวของ Song Jiabao และขอโทษ คำพูดดั้งเดิมของเขาคือ: เขาสามารถคุกเข่าหรือขอให้ลงโทษได้ คุณต้องได้รับการให้อภัยจากลุงของคุณ มิฉะนั้นอย่าตำหนิฉันที่จับมือฉันทำสิ่งนี้”
"ไม่ต้องกังวล." เสียงของเซียว หยวนมู่ต่ำ “กล้องวงจรปิดในลานจอดรถบังเอิญเสียในตอนนั้น
เมื่อซ่งซวนเหอได้ยินเช่นนี้ ริมฝีปากของเขาก็โค้งขึ้น “ฉันค่อนข้างสงสัย ซ่งเจียเป่าทำอะไรถึงทำให้คุณเฆี่ยนตีเขาจนตายครึ่งหนึ่ง”
Xiao Yuanmu เงียบ ครู่ต่อมา เสียงเย็นสดชื่นของเขาดังผ่านเครื่องรับอย่างเงียบ ๆ “เขาพูดในสิ่งที่ฉันไม่อยากฟัง”
ซ่งซวนเหอรู้ดีว่าเสี่ยวหยวนมู่อดทนได้ดีเพียงใด Xiao Yuanmu ไม่เคยแสดงอาการโกรธใด ๆ มาก่อนแม้ว่า Song Jiabao จะพูดอะไรแย่ ๆ ในอดีตก็ตาม แม้ว่าซ่งเจียเป่าจะข้ามเส้น แต่อย่างน้อยเซียวหยวนมู่ก็จะมองเขาอย่างเย็นชา เขามักจะทำตัวเหมือนไม่สนใจ เขาอยากรู้อยากเห็นจริงๆ ซ่งเจียเป่าพูดอะไรเพื่อกระตุ้นความโกรธของเซียวหยวนมู่
ขณะที่เขาคิดเช่นนี้ ซ่งซวนเหอก็ตัดสินใจถามอีกครั้ง “เขาพูดอะไร”
Xiao Yuanmu: “คุณอยากรู้ไหม”
"ใช่." เพื่อให้ดูเหมือนว่าเขาไม่ใช่แค่พบความสุขในความโชคร้ายของคนอื่น ซ่งซวนเหอพบเหตุผลที่จะพิสูจน์ตัวเองด้วย “ดังนั้นฉันจึงรู้ว่าไม่ควรพูดอะไรเพื่อไม่ให้คุณโกรธและลดโอกาสที่เราจะทะเลาะกัน”
“เขาบอกว่าคุณไม่พาฉันไปงานเลี้ยงวันนี้เพราะคุณวางแผนที่จะเลิกกับฉันสักวันหนึ่ง เขาบอกว่าคุณไม่ได้พาฉันมาเพราะคุณไม่ต้องการให้ตระกูลซ่งยอมรับฉัน” เสียงของเซียว หยวนมู่เงียบและผ่อนคลาย ผ่านโทรศัพท์มีความเย็นเหมือนโลหะ “เขาพูดถูกหรือเปล่า”
อีฟ: SGC จะกินคำของเขาจริงๆ สักวันหนึ่ง และฉันแทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นมัน