ผู้แปล: Exodus Tales Editor: Exodus Tales
"ใจเย็น ๆ!" Gu Fei หลบอย่างรวดเร็วเพื่อหลีกเลี่ยงการแทงของ Svelte Dancer โดยหวังว่า Fireball และล็อตของเขาจะมาจับเธอไว้ ในท้ายที่สุด สิ่งที่เขาเห็นก็คือคนเหล่านี้มองมาที่เขาอย่างอิจฉา การแสดงออกบนใบหน้าของพวกเขาทำให้เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดว่ามันเป็นความสุขรูปแบบหนึ่งที่จะตายด้วยน้ำมือของสาวงามอย่าง Svelte Dancer
“ฮึ่ม!” การโจมตีหลายครั้งของ Svelte Dancer ไม่ได้เกิดขึ้นที่ Gu Fei ด้วยผู้คนมากมายในโรงเตี๊ยม เธอรู้สึกอายเล็กน้อยที่ปล่อยให้ฝูงชนเห็นเธอเดินเล่นไปมาแบบนี้ เธอจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องหยุด Gu Fei ถอนหายใจด้วยความโล่งอก เขามีปัญหาเล็กน้อยในการหลีกเลี่ยงการโจมตีของ Svelte Dancer ท้ายที่สุด เขาไม่สามารถตอบโต้และฆ่าเธอได้ใช่ไหม? เป็นการยากที่จะบอกได้ว่าการโจมตีของเธอถูกยับยั้งเช่นเดียวกับเขาหรือไม่
“มีอะไรเกิดขึ้นที่นี่หรืออะไร? มีคนทำให้คุณลำบากหรือเปล่า” Svelte Dancer ถาม Vast Lushness
Vast Lushness ไม่ตอบเธอแต่จ้องไปที่ Fireball
Fireball รู้สึกเขินอายในใจ แต่ก็ยอมรับ “อืม… ฉันเป็นคนเรียกพี่ขี้เมา”
“มีความจำเป็นหรือไม่” ซากุระซากะ มูนนี่ถามด้วยความรู้สึกสับสน
"ถูกตัอง. นี่คือสนามหญ้าของฉัน ฉันอยากเห็นว่าใครจะบ้าระห่ำพอที่จะแตะต้องความเขียวชอุ่มได้” Mage Blue Ease เพื่อนเก่าของหญิงสาวกล่าว
ในที่สุด Gu Fei ก็ตระหนักถึงความจริงของเรื่องนี้ เห็นได้ชัดว่า Fireball ไม่ได้โกหกเขา พวกเขาสะดุดเข้ากับปัญหาบางอย่าง แต่ก็ยังไม่ถึงจุดที่ต้องการความช่วยเหลือจาก Gu Fei โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อ Vast Lushness ดูเหมือนจะมีพันธมิตรที่ค่อนข้างทรงพลังอยู่ที่นี่ Fireball มักจะรู้สึกไม่พอใจเล็กน้อยที่ Blue Ease ผู้หยิ่งผยองทำตัวเป็นคนที่มีพื้นเพมาจากเมือง Yueye ซึ่งเป็นวิธีที่เขาคิดวิธีอ้อมเพื่อล้ม Blue Ease ที่ผยองด้วยการยืมอุปกรณ์ของ Gu Fei เอามาโชว์หน่อย
Fireball ควรถูกตำหนิเพราะไม่มีความเข้าใจที่ดีเกี่ยวกับตัวละครของ Gu Fei เขาควรจะระบุคำขอของเขาอย่างชัดเจนและอธิบายสถานการณ์ที่พวกเขาอยู่ แม้ว่ากู่เฟยจะไม่เห็นว่าเป็นการร้องขอความช่วยเหลือ แต่เขาก็ยังถูกล่อลวงให้ปรากฏตัว ท้ายที่สุดแล้วเมื่อไหร่ที่เขาจะไม่ต้องการที่จะมีส่วนร่วมในสถานการณ์ที่เกี่ยวข้องกับ PK?
เมื่อเรื่องเกิดขึ้นในขณะนี้ Fireball ก็ไม่มีหน้าที่จะรับอุปกรณ์ของ Gu Fei และติดตามการปรากฏตัวอีกต่อไป เมื่อเห็นทุกคนคิดอยากจะฆ่าเขา เขาก็พยายามหัวเราะออกมาอย่างรวดเร็ว “ไม่เจอกันนาน พี่ชายขี้เมา ทำไมเราไม่มารวมกัน มานั่งที่เร็วเข้า”
Fireball แสดงความสุภาพที่ดีต่อ Gu Fei โดยรู้อยู่ในใจว่า Gu Fei คือคนที่เขารู้สึกสำนึกผิดมากที่สุด สำหรับ Sakurazaka Moony และเพื่อนคนอื่นๆ ของเขา แม้ว่าพวกเขาจะมอง Fireball อย่างไม่พอใจ แต่ Sakurazaka Moony ก็ส่งข้อความถึง Fireball เป็นการส่วนตัว "ทำได้ดี!" เห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกไม่พอใจกับความเย่อหยิ่งของ Blue Ease แต่เขาไม่สามารถทำอะไรได้เนื่องจากเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับ Vast Lushness ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเห็นด้วยกับสิ่งที่ Fireball ทำ ถ้าเขาไม่สามารถประสบความสำเร็จได้ด้วยตัวเอง การให้ Gu Fei มาปราบ Mage ก็เจ๋งเช่นกัน!
Fireball สร้างพื้นที่ให้ Gu Fei โดยเฉพาะอย่างยิ่งวางตำแหน่งเขาไว้ตรงข้าม Blue Ease เขาดำเนินการสร้างพื้นที่อื่นสำหรับ Svelte Dancer ข้าง Gu Fei ยืนอยู่ข้างหลังทั้งสอง เขาพอใจกับตัวเองอย่างมาก นี่คือการจับคู่พระเอกและนางเอกในสายตาของเขา ประเทศที่เป็นชนกลุ่มน้อย Blue Ease จะมีใบหน้าที่หยิ่งจองหองได้อย่างไร?
Gu Fei ไม่ได้มีความคิดที่ยุ่งเหยิงเมื่อเขาหันไปถามฝูงชน “แล้วสถานการณ์ที่นี่เป็นอย่างไรกันแน่?”
“เอ่อ… มีผู้ชายกลุ่มหนึ่งปรากฏตัวขึ้นจากที่ไหนก็ไม่รู้และเริ่มมุ่งเป้าไปที่พวกเรา” ซากุระซากะ มูนนี่พูด
“ทุกคนโอเคไหม” Gu Fei ไม่สามารถบอกได้ว่า Fireball พูดเกินจริงหรือไม่เมื่อเขากล่าวว่าบางคนถูกฆ่าตาย
“สหายของฉันบางคนเสียชีวิต…” ซากุระซากะ มูนนี่ตอบ สีหน้าของเขาค่อนข้างเศร้าโศก Gu Fei กวาดสายตาไปรอบ ๆ ผู้คนที่มารวมตัวกันและมีความคิดว่าเกิดอะไรขึ้นไม่มากก็น้อย เห็นได้ชัดว่าเมื่อ Sakurazaka Moony และคนอื่น ๆ ประสบปัญหาบางอย่างและสถานการณ์ก็เลวร้าย และมีเพียง Blue Ease และคนของเขาที่ปรากฏตัวในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้นที่พวกเขาสามารถหลบหนีได้ น่าเสียดายที่ทัศนคติที่โอ้อวดของชายผู้นี้ทำให้กลุ่มทหารรับจ้างนี้เดือดดาล
“คุณคือเป้าหมาย?” Gu Fei ถาม Vast Lushness
“นั่นสินะ” Vast Lushness ตอบ
“ต้องเป็น Dusky Cloud นั่น *ssh*l*!” Blue Ease ตบโต๊ะในทันที เรื่องนี้ทำให้ซากุระซากะ มูนนี่และคนอื่นๆ ต่างสาปแช่งอย่างบ้าคลั่ง
“ถ้าเขาเป็นผู้กระทำความผิด เขาจะไม่ปกปิดใบหน้าของเขา แต่จะแสดงอย่างโจ่งแจ้งพร้อมกับแบนเนอร์พันธมิตรของพวกเขาให้ทุกคนเห็นแทน” Vast Lushness ปฏิเสธ
“ใช่ ฉันเชื่อว่าพวกเขาเป็นพวกชอบเปิดเผย” กู่เฟยเห็นด้วย
“ถึงกระนั้น ฉันก็นึกไม่ออกว่ามีศัตรูอื่นใดนอกจากพวกเขา” Vast Lushness กล่าว
“พวกเขาไม่จำเป็นต้องปกปิดใบหน้าหากพวกเขาเป็นศัตรูของคุณ ใช่ไหม?” กู่เฟยถาม
"จริง." ความเขียวชอุ่มกว้างใหญ่พยักหน้า
“ถ้าอย่างนั้นพวกเขาต้องมาที่นี่เพื่อปล้นคุณ!” Gu Fei ประกาศอย่างตื่นเต้น เขาไม่รู้สึกผิดที่ฆ่าผู้เล่นเหล่านี้ ดังนั้นเขาจึงพบว่ามันเป็นเป้าหมายที่สนุกที่สุด
“คุณกระตือรือร้นอะไรขนาดนั้น” Svelte Dancer ถาม ไม่ใช่เธอคนเดียวที่รู้สึกสับสน ทุกคนรอบโต๊ะกำลังมองดูเขาอย่างกระทันหันอย่างสงสัย
Gu Fei สงบลงอย่างรวดเร็วและพูดอย่างสม่ำเสมอว่า "ใช่ เป็นไปได้จริง ๆ ว่าพวกเขาเป็นศัตรูของคุณ บางทีอาจเป็นคนที่ไม่มีหนทางจะต่อกรกับคุณ ดังนั้นคนๆ นั้นจึงยอมจ่ายเงินเพื่อจ้างกลุ่มทหารรับจ้างหรือบางอย่างเพื่อตามล่าคุณ”
“คุณมีศัตรูแบบนี้ไหม” ซากุระซากะ มูนนี่ถาม
“ฉันไม่คิดอย่างนั้น… ใช่ไหม?” Vast Lushness ไม่มั่นใจในตัวเองมากเกินไป การกระทำในอดีตของเธอช่างโหดร้ายจริงๆ ดังนั้นใครจะรู้ได้ว่ามีคนข้างนอกที่ยังคงเคียดแค้นเธออยู่หรือไม่? แม้แต่คนที่ไม่ได้รับการสนับสนุนจากกลุ่มก็ยังสามารถใช้วิธีการที่กู่เฟยอธิบายเพื่อแก้แค้นได้
“ใครจะสนล่ะว่าศัตรูของคุณคือใคร? ฉันท้าให้เขาลองอีกครั้ง ฉันจะแสดงให้พวกเขาดูว่าคืออะไร!” Blue Ease ตบโต๊ะเสียงดังอีกครั้ง
"ถูกตัอง!" เสียงตบโต๊ะนั้นดังก้องไปเรื่อยๆ ทำให้กู่เฟยตกใจมาก นั่นคือตอนที่เขาตระหนักว่าโรงเตี๊ยมครึ่งหนึ่งเต็มไปด้วยคนของ Blue Ease ไม่น่าแปลกใจเลยที่ซากุระซากะ มูนนี่และคนอื่นๆ ดูสิ้นหวัง อีกกลุ่มนี้ก็ทรงพลังจริงๆ!
"พูด; มีกี่คน?” กู่เฟยถาม
“ตอนนั้นมีหกคน” ซากุระซากะ มูนนี่ตอบ
“หก…” ดวงตาของ Gu Fei สแกนห้อง ฝ่ายของ Blue Ease มีผู้ชายหกสิบคนแล้ว “จำเป็นต้องมีการแสดงพลังเช่นนั้นหรือ? อีกฝ่ายจะกล้ามาในอัตรานี้ได้อย่างไร”
“ฮึ่ม.. พวกขี้ขลาด ฉันสงสัยว่าพวกเขามีความกล้า” Blue Ease เกรี้ยวกราด
“พี่ขี้เมา… พี่หมายความว่าพี่ตั้งหน้าตั้งตารอการปรากฏตัวของพวกเขางั้นเหรอ?” ซากุระซากะ มูนนี่ถามอย่างระมัดระวัง
"แต่แน่นอน. พวกนายหวังเป็นอย่างอื่นได้ไหม?” Gu Fei ถามกลับ
“ก็คนปกติทั่วไปคงไม่รอให้คนอื่นมาฆ่าหรอก จริงไหม?” ซากุระซากะ มูนนี่ยังคงเลือกคำพูดอย่างระมัดระวัง
“มันเป็นเวลาที่ดีที่สุดที่จะฆ่าพวกมันทั้งหมด เมื่อพวกเขามาหมายหัวคุณ!” Gu Fei ตอบโต้
"ถูกตัอง!" Svelte Dancer พยักหน้าเห็นด้วย
นี่คือตอนที่ Sakurazaka Moony ตระหนักว่านี่คือวิธีคิดของคนที่แข็งแกร่ง มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับความคิดที่ไม่น่านับถือของเขา
"อะไร? กลัวเหรอ?” Blue Ease สบตากับ Sakurazaka Moony เช่นเดียวกับที่ซากุระซากะ มูนนี่เกลียดการกระทำที่เย่อหยิ่งของบลูอีส คนหลังก็รู้สึกเหมือนกันว่าชายไร้ศีลธรรมเหล่านี้ไม่ได้เติมเต็มบรรยากาศขณะที่พวกเขามองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป Blue Ease ไม่เข้าใจเลยว่าทำไม Vast Lushness ถึงยอมทุ่มให้กับผู้ชายจอมเจ้าเล่ห์กลุ่มนี้
“มีแต่คนขี้ขลาดเท่านั้นที่จะกลัว” ซากุระซากะ มูนนี่ปฏิเสธอย่างชัดเจน ภายนอกดูสงบและสงบ แม้ว่าข้างในจะมีคำสาปแช่งจากเขาอยู่ก็ตาม
“ในเมื่อทุกคนไม่กลัว จึงไม่จำเป็นต้องมีผู้คนมากมายที่นี่ แถมเราไม่ต้องมานั่งแบบนี้อีก ออกไปเดินเล่นตามท้องถนนกันเถอะ ไม่อย่างนั้นอีกฝ่ายจะตามหาเราเจอได้อย่างไร” กู่เฟยถาม
"ใช่ฉันเห็นด้วย. ฉันยังสนใจที่จะค้นหาว่าคนเหล่านั้นเป็นใคร” Vast Lushness กล่าว
"ไปกันเถอะ!" กู่เฟยลุกขึ้น เนื่องจากตัวเป้าหมายเองก็เห็นด้วย จึงไม่มีความจำเป็นต้องแสวงหาความคิดเห็นจากผู้อื่น
Sakurazaka Moony และคนของเขาตามเขาไปตามธรรมชาติ Blue Ease และพรรคพวกของเขาต้องไม่แพ้ใคร และผู้ชายอีกหลายสิบคนก็ทะลักออกมาที่ถนนทันทีหลังจากนั้น จากวิธีการที่ผู้เล่นคนอื่นๆ บนถนนให้ท่าเทียบเรือกว้างๆ แก่พวกเขา เห็นได้ชัดว่าเป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะล่อศัตรูออกมาในที่โล่งเช่นนี้
“พี่ชาย ไม่จำเป็นต้องมีคนมากมายขนาดนี้ ส่งคนของคุณออกไปทำธุรกิจของตัวเอง!” Gu Fei กล่าวกับ Blue Ease
Blue Ease ไม่เต็มใจ แต่เมื่อเขาเห็น Sakurazaka Moony และกลุ่มของเขาจ้องมองพวกเขา ราวกับบอกว่าเขาเป็นคนที่กลัวว่าจะไม่ปฏิบัติตาม เขาก็โบกมืออย่างเด็ดขาด “ทุกคน ไปทำธุระของคุณซะ! ฉันจะเป็นคนจัดการของที่นี่เอง”
ผู้เล่นเหล่านี้ส่วนใหญ่ไม่มีความสัมพันธ์แบบใดกับ Vast Lushness ตั้งแต่แรก และพวกเขาก็ติดแท็กเพื่อเห็นแก่หน้าของ Blue Ease เท่านั้น เมื่อได้ยินว่าพวกเขาไม่จำเป็นต้องปรากฏตัวอีกต่อไป พวกเขาก็แยกย้ายกันไปอย่างรวดเร็วเหมือนกับที่พวกเขารวมตัวกันครั้งแรก โดยไม่มีพวกเขาแม้แต่คนเดียวที่เดินเอื่อยเฉื่อยหรือลากเท้าในกระบวนการนี้ เมื่อซากุระซากะ มูนนี่เห็นว่าพวกเขาแสดงท่าทีจริงจังเพียงใด เขาก็ไม่อยากแสดงตัวว่าอ่อนแอลงอีก เขาโบกแขนของเขาเช่นกัน เขาพูดว่า “พวกคุณติดตามไปเพื่ออะไร? ไปสนุกด้วยตัวเอง”
ผู้ชายจาก The Great Hunting ไม่เคยเป็นคนประเภทที่จะอยู่เฉยๆ และเมื่อถูกไล่ออก พวกเขาออกไปอย่างมีความสุขเพื่อเริ่มรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับความงามต่างๆ ที่พบในเมือง Baishi
Gu Fei ดูทั้งหมดนี้เกิดขึ้น ทุกคนที่สามารถออกไปทางซ้ายได้ ที่เหลือคือ Blue Ease, Sakurazaka Moony และ Fireball แน่นอนว่า Svelte Dancer ก็ไม่อยากจากไปเช่นกัน
“พวกเราหกคนเช่นกัน มากเท่าที่มี” ซากุระซากะ มูนนี่กล่าว
“ถ้าพวกนั้นไม่กล้าโจมตีแบบนี้ พวกเขาก็ขี้ขลาดเกินไปจริงๆ” Blue Ease ยังคงหยิ่งผยองเช่นเคย แม้ว่าตอนนี้จะมีแค่เขาคนเดียวก็ตาม ริมฝีปากของ Sakurazaka Moony และ Fireball กำลังกระตุก
“หวังว่ามันจะเร็ว ๆ นี้!” Gu Fei แทบรอไม่ไหวขณะที่พวกเขาทั้งหกคนเดินไปตามใจกลางถนนที่โดดเด่นมากอย่างเงียบ ๆ
ในระยะไกล มองดูพวกเขาทั้งหกคนเดินไปตามถนน ไม่ใช่คนเดียว แต่เป็นสายตาทุกคู่ที่มองไปยังมุมที่มีน้ำตาเป็นประกาย
ทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น… พวกเขาจำนวนมากกำลังคร่ำครวญอยู่ในใจ
“ตาของฉันไม่ได้หลอกฉันใช่ไหม นั่นคือ Thousand Miles Drunk ใช่ไหม” Flame Singed Clothes ถามคนที่อยู่ข้างๆเขา
“ตาคุณสบายดี...” กาวตอบ หลังจากการสู้รบในเมืองเสี่ยวหวู่ Southern Lone Blade และพวกก็รีบออกไปตามถนน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ทำอะไรเลยในช่วงสองสามวันมานี้นอกจากทำภารกิจและสัตว์ประหลาดอย่างบ้าคลั่ง เดิมทีชื่อของพวกเขาถูกจัดอยู่ในสิบนักเวทย์ผู้ยิ่งใหญ่ของอาชีพตามลำดับ คนเหล่านี้ใช้เวลาในการบดรวมกันเป็นเวลานาน ดังนั้นประสิทธิภาพการบดของพวกเขาจึงค่อนข้างโดดเด่น จนถึงวันนี้ นอกจากชุด Blackwater และ Flame Singed ที่ทั้งคู่ดรอปมากกว่าหนึ่งเลเวลแล้ว ที่เหลือก็สามารถไต่ขึ้นไปถึงเลเวล 40 ได้ Glue ซึ่งเคยเป็น Sharpshooter อีกครั้งและมี Eagle Eye ยังคงทำหน้าที่ต่อไป สวมบทบาทเป็นหน่วยสอดแนมของพวกเขา
ใบหน้าของพวกเขาแต่ละคนเผยให้เห็นความปวดร้าว ขณะที่พวกเขาถามตัวเองด้วยคำถามเดียวกันว่า ทำไม?!
"พวกเราทำอะไร?" Flame Singed Clothes ถาม Southern Lone Blade พวกเขาไม่ได้มีความขุ่นเคืองใจต่อ Gu Fei มากนัก โดยตระหนักดีถึงธรรมชาติของอาชีพของพวกเขา การเป็นโจรขโมยหมายความว่าพวกเขาจะถูกเกลียดชังทั้งมนุษย์และเทพเจ้า ดังนั้นพวกเขาจึงรู้ตัวว่าจะถูกตามล่าและฆ่า เกี่ยวกับ Gu Fei พวกเขาทั้งหมดได้ตัดสินใจอย่างมีสติแล้วว่าจะไม่ทำให้เขาโกรธอีก แต่ใครจะเดาได้ว่าชายคนนี้จะยังกระโจนออกมาเพื่อขัดขวางพวกเขาจากการดำเนินธุรกิจของพวกเขา? นี่เป็นภารกิจแรก Southern Lone Blade และงานอื่นๆ ได้รับหลังจากทำให้กลับไปที่ระดับ 40 อีกครั้ง เดิมทีพวกเขาวางแผนที่จะระดมพลจากสิ่งนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาบังเอิญพบกับความเขียวชอุ่มอันกว้างใหญ่ในเมืองไป๋ซี พวกเขาคิดว่าเลดี้ลัคกำลังยิ้มให้พวกเขาอีกครั้ง
พวกเขาดำเนินการอย่างเร่งรีบ แต่จู่ๆ เป้าหมายของพวกเขาก็ได้รับความช่วยเหลือจากภายนอก ดังนั้นพวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากการล่าถอยทางยุทธวิธี พวกเขาไม่ได้คำนึงถึงความพ่ายแพ้เล็กน้อยนี้และอดทนรอโอกาสอีกครั้งที่จะเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม เมื่อกู่เฟยปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขา พวกเขาทั้งหมดรู้สึกราวกับว่าความโชคร้ายของพวกเขายังไม่หายไปจากพวกเขา…