“จงนวลนวน ข้อกล่าวหาของคุณถูกถอนออกแล้ว ศาลตัดสินว่าคุณบริสุทธิ์และตัดสินว่าคุณไม่มีความผิดในข้อหาฆาตกรรม คุณสามารถออกจากคุกได้แล้ว ครอบครัวของคุณกำลังรอคุณอยู่ที่ห้องรอด้านนอก” จงนวลนวนตกใจ เธอผลักผู้คุมเรือนจำหญิงไปด้านข้างแล้ววิ่งไปที่ห้องรอ เธอไม่กล้าแม้แต่จะสวมรองเท้า ถ้าไม่ใช่เพราะความรู้สึกเยือกแข็งที่เธอรู้สึกในทุกย่างก้าวเพื่อเตือนเธอว่านี่ไม่ใช่ความฝัน จงน่วนนวนคงไม่เชื่อว่าเธอฟื้นคืนชีพแล้ว ขณะที่เธอบุกเข้าไปในประตูและเห็นเขาอีกครั้ง เธอก็รู้อยู่ในใจว่าคราวนี้เธอจะทำให้ถูกต้อง ครั้งนี้เธอจะทะนุถนอมเขาอย่างเหมาะสม และหวังว่าจะพลิกชะตากรรมของเธอเอง